Beleving cliëntzorg in "coronatijd"

Hieronder de samenvatting zoals gedeeld vanuit de cliëntenraad en besproken binnen het Management Team-overleg. We zullen de bevindingen uit het rapport nader gaan evalueren.

De Cliëntenraad van Amethist Verslavingszorg heeft een onderzoek gedaan naar hoe de cliënten van Amethist de corona epidemie in de periode half maart – eind oktober 2020 hebben ervaren. Daarvoor is naar alle cliënten een vragenlijst gestuurd, waarvan 91 formulieren bruikbaar waren voor verwerking.

De vragenlijst zoemde in op:

• de invloed van de maatregelen op het (be-)leven
• de invloed van de maatregelen op het herstel
• de begeleiding

Hoe men de afgelopen periode heeft beleefd is voor een grote groep respondenten niet gerelateerd aan de corona maatregelen maar of men de verslaving al dan niet de baas is geworden. Met bijna de helft van de respondenten gaat het in dat opzicht beter. Dit heeft wel de vraag opgeroepen of men eerder geneigd is om de vragenlijst in te vullen en te retourneren als het beter gaat. Met ongeveer 20% van de respondenten gaat het slechter, waarbij soms wordt verwezen dat dit mede komt door de corona maatregelen. De maatregelen hebben voor een deel van de respondenten een negatieve impact op hun  mentale welzijn in de zin van eenzaamheid, depressie en zich angstig voelen.

De maatregelen waren bedoeld om contacten tussen mensen zoveel mogelijk te beperken met gevolgen voor de sociale contacten en dagelijkse bezigheden. Desondanks geeft 64% aan dat er geen veranderingen zijn geweest in de sociale contacten. Maar als er wél een vermindering van de sociale contacten had plaatsgevonden, kon dit zowel positieve als negatieve uitwerking hebben op het herstel. Negatief in de zin van eenzaamheid en frustratie met een grotere kans op terugval en positief in de zin van minder verleiding met vrienden, familie of de horeca.  Ook bij de dagelijkse bezigheden is een dergelijk beeld te zien. Iets meer dan de helft van de respondenten geeft aan dat corona maatregelen geen invloed hadden op de dagelijkse bezigheden.  Als dit echter wel het geval was kon het positief uitpakken, bijvoorbeeld minder stress, of negatief in de zin van gemis aan de dagelijkse structuur, soms met een terugval tot gevolg.

Om te kunnen werken aan het herstel geven de respondenten aan vooral behoefte te heen aan gesprekken met begeleiders met ervaring die hen serieus nemen. Het contact met de begeleider is belangrijk. In 85% van de gevallen was men tevreden over het contact. Als men niet tevreden was kwam dit soms omdat men zich niet serieus genomen voelde. Face -to-face (F2F) contact is duidelijk favoriet bij de respondenten.  Ondanks de beperkende maatregelen heeft 46% van de respondenten op deze manier contact gehad met de begeleider. Het alternatief was meestal de telefoon, maar dit werd door een ruime meerderheid als minder prettig ervaren.

Tot slot was het opvallen dat 75% van de respondenten geen idee had wie de vervanger van de vaste begeleider is.